O książce: 2004 / Sądząc po tytule powieści, „Kłamca” powinien opowiadać o kłamcy, ale jeśli pamiętasz, kto to napisał, to wszystko jest nie jest już tak wyraźnie. Stephen Fry, utalentowany aktor i pisarz, wie, jak łączyć prawdę z fikcją, zastępując jedno drugim. Adrian Healy to niepoprawny kłamca i kompletny cynik. To jest z jednej strony. Z drugiej strony wyrafinowany wynalazca i subtelny obserwator. Adrian zawsze kłamał. Najpierw w prywatnej elitarnej szkole, gdzie znęcał się nad nadętymi nauczycielami – aby rozjaśnić nędzną szkolną egzystencję. Potem do Cambridge – żeby uniknąć rutyny egzaminacyjnej i zasłużyć na miejsce w słońcu. Adrian kłamie tak utalentowanie, że otwierają się przed nim naprawdę wspaniałe perspektywy kariery, ale Adrian bardziej uwielbia zmyślać niż zarabiać pieniądze. Ale życie decyduje za niego – dzięki talentowi kłamcy Adrian znajduje się w centrum skomplikowanej historii z krwawymi morderstwami, szpiegostwem i niekończącymi się kłamstwami… Debiutancka powieść Stephena Fry’ego „Kłamca” spotkałaby się zapewne z najgorętszą aprobatą krytyków Evelyn Waugh, Oscar Wilde i Pelham G. Wodehouse, jeśli żyją. Właściwie słynny aktor i showman podziwiał ich, gdy chwycił za pióro, a jego powieść okazała się doskonale angielska - z ironicznym zezem, kaskadą dowcipów, eleganckimi kalamburami i niezwykle kapryśną fabułą.